
Nadat ik het boek Dopamine Nation van psychiater Anna Lembke heb gelezen, vallen er een paar kwartjes. Als psychiater ziet Anna Lembke veel verslaafde patiënten waarbij de roekeloze zoektocht naar plezier onder invloed van dopamine gestuurd gedrag uiteindelijk leidt tot veel pijn. Ook mijn gedrag zit vol met kleine zelf gecreëerde dopamine momentjes zoals een kopje (cafeïnevrije) koffie, een stukje chocolade of het checken van een sportnieuws. Allemaal gedrag dat ik mezelf heb aangeleerd met conditionering.
Dopamine gestuurd gedrag
Dopamine fungeert als neurotransmitter en soms als hormoon. Het speelt een belangrijke rol in door beloning gemotiveerd gedrag. Simpel gezegd het is het “meer” hormoon. In de oertijd werkte dopamine goed bij het sturen van gedrag richting het zoeken van voedsel. De hunkering naar voedsel zorgde ervoor dat we in leven bleven. Miljoenen jaren is ons lichaam en brein geoptimaliseerd voor het leven met schaarste. Maar de laatste honderden jaren zijn we langzaam beland in een tijd van overdaad. Te veel lekker eten, te veel digitaal vermaak. Het resultaat is dat ons dopamine systeem tegen ons werkt. We gaan te veel eten en hangen de hele dag aan schermen. Simpele dingen die weerstand kosten zoals gezond onbewerkt voedsel eten of gefocust aan één ding werken worden moeilijk.
Balans houden
De oplossing zit in het onderhouden van een gezonde balans met verslavend gedrag. Het hedonische rad blijft draaien als je altijd op zoek blijft naar meer. Juist door moeilijke en lastige dingen aan te gaan zoals een maand zonder koffie of het afkicken van Social Media maakt dat de balans gezond blijft. Afkicken van snelle dopamine kicks maakt dat je op zoek gaat naar langzame dopamine kicks.
Ben je op zoek naar een systeem om een mooi leven op te bouwen met langzame dopamine kicks, bouw dan je eigen Get Shit Done syteem.