Als je het doel voorbij schiet
Afgelopen maand oktober heb ik eens geprobeerd om zo veel mogelijk mijn smartwatch af te doen. Gewoon om te kijken wat er dan gebeurt. Als timemanagement freak voelt dat wat onwennig. Ik merk dan pas hoe vaak ik op mijn horloge kijk: om te kijken hoe goed mijn slaap was, om te kijken of ik precies op tijd kan vertrekken, om te timen hoe lang ik over een fietsritje doe. Op veel momenten voelde het leven zonder horloge eigenlijk best prettig doordat ik wat minder gejaagd was door te tijd doordat ik simpelweg minder keek. Soms was het ook niet handig omdat ik niet goed kon kijken of ik wel op tijd was.
Twee bevinden neem ik over in mijn vaste patroon:
- Niet meer slapen met een smartwatch.
Ik heb in tijdens mijn maand lang slapen veel gehad aan het tracken van mijn slaap. Hierdoor kwam ik er achter dat twee glazen wijn mijn diepe slaap al aardig naar de knoppen kunnen helpen. Maar de laatste tijd was het ook een Mindfuck als ik zag dat mijn slaap slecht was. Dan voelde ik me daarna ook minder omdat ik dacht dat ik slecht geslapen had. - In het weekend de smartwatch af doen.
In het weekend is het prima om je over te geven aan het lanterfanten waarbij je even de tijd vergeet.
Achtergrond
“Wat je kan meten kan je verbeteren” is een mooi credo. Maar als het meten een doel op zich wordt dan schiet het z’n doel voorbij. Dit geldt voor veel KPI’s waar we obsessief mee bezig zijn. Hier en daar zul je slechter presteren als je te veel bezig bent met het halen van je doel. Een mooie uitspraak in dit licht: set and forget (stel een doel en vergeet het lekker). Voor meer do’s en don’ts van een smartwacht zie deze blog.
